Typhon Haiyan sur le centre des Philippines

Μετάφραση από τη Λουμπούνη Παναγιώτα, 8ου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου

Allongée sur une simple planche de bois, au milieu des débris dans un centre médical de fortune, Emily Sagalis a donné naissance à une petite fille, qui portera le nom de sa grand-mère, disparue depuis le passage du typhon Haiyan sur le centre des Philippines.

La petite est née lundi, dans un bâtiment de l'aéroport de Tacloban, une des villes les plus touchées par la tempête. Le local a été transformé à la hâte en centre médical mais le sol est jonché de débris, bouts de métal tordus, bris de verre, morceaux de bois...

 "Elle est si belle. Je vais l'appeler Bea Joy, en l'honneur de ma mère, Beatriz", chuchote Emily Sagalis, 21 ans, quelques heures après avoir donné naissance.

 Sa mère a été emportée lorsque des vagues de plusieurs mètres de haut générées par Haiyan se sont abattues sur la maison familiale près de Tacloban, capitale de l'île de Leyte, située sur la partie orientale du centre de l'archipel. La jeune femme n'a pas revu sa mère depuis, dit-elle.

 Les autorités craignent quelque 10.000 morts sur Leyte et plusieurs centaines sur les îles voisines. Si ce bilan provisoire se vérifie, Haiyan sera la catastrophe naturelle la plus meurtrière de l'histoire récente des Philippines.

 Elle s'accroche à des objets qui flottent

 Pour Emily, sa fille symbolise le renouveau. "Elle est mon miracle. J'ai pensé que j'allais mourir, et elle avec moi dans mon ventre lorsque les vagues sont arrivées pour nous prendre", raconte-t-elle. Le bébé dort dans les bras de son père, très ému, tandis qu'un volontaire maintient au-dessus de la jeune mère le tuyau de perfusion.

 La première vague a emporté leur maison de bois plusieurs mètres à l'intérieur des terres, et éjecté à l'extérieur les occupants, raconte le mari, Jobert. Leur village a été quasiment détruit et n'est plus qu'un champ de ruines jonché de cadavres boursouflés de personnes et d'animaux.

 Jobert a retrouvé sa femme accrochée à des objets qui flottaient, à la surface de l'eau. La volonté de Dieu, selon lui. Ils sont restés dans l'eau pendant des heures leur semblait-il, avant que l'eau se retire et qu'ils parviennent à se réfugier, sans trop savoir comment, dans une école qui abritait d'autres rescapés.

 Quand Emily a senti les premières douleurs, ils sont sortis et ont marché plusieurs kilomètres, jusqu'à ce qu'un camion les prenne à bord.

 La jeune femme avait perdu les eaux lorsqu'elle est arrivée dans le centre médical improvisé, a indiqué le médecin militaire qui l'a assistée, Victoriano Sambale. L'accouchement a été difficile et la mère a fait une hémorragie.

"C'est le premier bébé que nous accueillons ici. Le bébé va bien et nous avons réussi à stopper les saignements de la mère", dit-il. Mais les médecins sont très inquiets des risques d'infection dans ce local, où rien n'est stérile. "Si la jeune mère souffrait d'une infection, l'équipe médicale ne pourrait pas faire grand chose", pense-t-il.

Source: www.france24.com

Ευρισκόμενη πάνω σε μια απλή ξύλινη σανίδα, ανάμεσα στα συντρίμμια σε ένα αυτοσχέδιο νοσοκομείο, η Emily Sagalis γέννησε ένα κοριτσάκι, το οποίο φέρει το όνομα της γιαγιάς του, η οποία εξαφανίστηκε από τον τυφώνα Haiyan στις κεντρικές Φιλιππίνες.

 Το κορίτσι που γεννήθηκε τη Δευτέρα σε ένα κτίριο στο αεροδρόμιο της Tacloban, μία από τις πόλεις που επλήγησαν από την καταιγίδα. Το δωμάτιο μετατράπηκε βιαστικά σε ιατρικό κέντρο, αλλά ήταν γεμάτο με συντρίμμια, κομμάτια από σίδερα, σπασμένα γυαλιά, τάβλες ξύλου ...

 «Είναι τόσο όμορφη. Θα την ονομάσω Bea Joy, προς τιμήν της μητέρας μου, Beatriz», ψιθυρίζει η Emily Sagalis, 21 ετών, λίγες ώρες μετά τον τοκετό.

 Η μητέρα της εξαφανίστηκε όταν τα πανύψηλα κύματα που είχαν δημιουργηθεί από τον τυφώνα κατάκλυσαν το σπίτι της οικογένειας κοντά στο Tacloban, την πρωτεύουσα του νησιού Leyte, που βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του κέντρου του αρχιπελάγους. Η νεαρή γυναίκα δεν έχει δει τη μητέρα της, μας λέει.

. . .

Για την Emily, η κόρη της συμβολίζει την ανανέωση. "Είναι το θαύμα μου. Νόμιζα ότι θα πεθάνω, όπως κι εκείνη μαζί μου, όταν τα κύματα έρχονταν», λέει. Το μωρό κοιμάται στην αγκαλιά του πατέρα του, ο οποίος είναι βαθιά συγκινημένος, ενώ μια εθελόντρια παραμένει πάνω από το σωλήνα έγχυσης της νεαρής μητέρας.

 Το πρώτο κύμα πήρε το ξύλινο σπίτι τους αρκετά μέτρα μακριά, και απομάκρυνε τους ενοίκους, είπε ο σύζυγος Jobert. Το χωριό τους σχεδόν καταστράφηκε και δεν είναι πλέον άλλο από μια περιοχή γεμάτη με πτώματα ανθρώπων και ζώων.

Ο Jobert βρήκε τη σύζυγό του να παλεύει με τα αντικείμενα που επέπλεαν στην επιφάνεια του νερού. Ήταν θέλημα Θεού, είπε. Έμειναν στο νερό για ώρες, μέχρις ότου το νερό υποχώρησε και κατάφεραν να καταφύγουν, χωρίς να ξέρουν πως, σε ένα σχολείο που στέγαζε κι άλλους επιζώντες.

 Όταν Emily ένιωσε τους πρώτους πόνους, βγήκαν έξω και περπάτησαν αρκετά χιλιόμετρα, μέχρι που ένα φορτηγό σταμάτησε και τους πήρε.

 Είχαν ήδη σπάσει τα νερά της νεαρής γυναίκας όταν έφτασε στο αυτοσχέδιο νοσοκομείο, δήλωσε ο στρατιωτικός γιατρός που την βοήθησε, ο Victoriano Sambale. Η μεταβίβαση ήταν δύσκολη, και η μητέρα αιμορραγούσε.

 "Αυτό είναι το πρώτο μωρό που υποδεχόμαστε εδώ. Το μωρό είναι σε καλή κατάσταση και καταφέραμε να σταματήσουμε εγκαίρως την αιμορραγία της μητέρας", είπε. Ωστόσο, οι γιατροί είναι πολύ ανήσυχοι για τυχόν κίνδυνο λοίμωξης μέσα σ' εκείνο το δωμάτιο, όπου τίποτα δεν είναι αποστειρωμένο. "Εάν η νεαρή μητέρα πάθει κάποια λοίμωξη, το ιατρικό προσωπικό δεν θα μπορέσει να κάνει τίποτα", σκέφτεται.

Πηγή: www.france24.com